Ασύρτικο

Ο Γιώργος Ξυδάκης κατάγεται από τη Μύκονο, ένα από τα πιο δημοφιλή Κυκλαδονήσια της Ελλάδας. Ο Γιώργος Ξυδάκης ανέπτυξε την απέραντη αγάπη του για το νησί του και την παράδοσή του, όταν παρακολουθούσε (και συνάμα δοκίμαζε μαζί) με τον οινοπαραγωγό παππού του να φτιάχνει παραδοσιακό κρασί τη δεκαετία του ’60. Αν και αργότερα σπούδασε οδοντιατρική, που αποτελεί και την κύρια απασχόλησή του, το όραμά του να επαναφέρει τον (αγροτικό) πολιτισμό και τις πλούσιες μυκονιάτικες παραδόσεις δεν έσβησε ποτέ. Ξεκίνησε να λειτουργεί το μικροοινοποιείο του το 2001, το οποίο επικεντρωνόταν γύρω από έναν παλαιό αμπελώνα σε μέγεθος κήπου με τοπικές ποικιλίες. Η φιλοδοξία του ήταν αναβιώσει τοπικές, και κυρίως λησμονημένες κυκλαδίτικες ποικιλίες μέσα από φυσικές μικροοινοποιήσεις. Μερικές από τις ποικιλίες που περιλαμβάνονται στα κρασιά του Γιώργου έχουν ασαφή ονόματα όπως Ξερομάχαιρο (που σημαίνει “ξερό μαχαίρι”), Κουφόρωγο (“κούφιο μούρο”) και Ποταμίσι (“ποτάμι”) και η ιστορία τους έχει σχεδόν χαθεί στη λήθη. Αυτά που δεν προέρχονται από τον βιολογικά καλλιεργημένο κήπο του, προέρχονται από παλιούς και εγκαταλελειμμένους ή ημιακαλλιέργητους αμπελώνες της Μυκόνου και των γύρω Κυκλαδονήσιων (Αντίπαρος, Σύρος, Άνδρος, Τήνος, κλπ.), τους οποίους εντοπίζει ο Γιώργος και συλλέγει / τρυγίζει ο ίδιος.

Η Μύκονος, που αποκαλείται και ως “νησί των ανέμων”, είναι γνωστή για την χαρακτηριστική κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική της με τα λευκά σπίτια από τοίχους με υφή κιμωλίας και ομαλές γραμμές, και την έντονη νυχτερινή ζωή της. Η πρωτεύουσα του νησιού και η μεγαλύτερη πόλη η “Χώρα” είναι γεμάτη από δαιδαλώδη σοκάκια και μικρά μπαρ και εστιατόρια.

Το κοντινό νησί της Δήλου, το κέντρο της αρχαίας Δηλιακής Συμμαχίας που ιδρύθηκε από τους Αθηναίους είναι ένας από τους πιο ανέπαφους αρχαιολογικούς χώρους που πρέπει οπωσδήποτε να δουν οι επισκέπτες της Μυκόνου (30 λεπτά με το καραβάκι).